Angielski sztucer śrutowy MP/AH/112  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń palna

Posiada on zamek kapiszonowy oraz ośmioboczną lufę. Ma 122 centymetry długości. Jest to broń gładkolufowa. Pochodzi z I połowy XIX wieku.

Broń śrutową wynaleziono już w XV wieku lecz upowszechniła się w wieku XVIII. Sztucer śrutowy był typem broni używanej między innymi podczas polowań. Wystrzeliwane z niego pociski były zwykle niewielkimi metalowymi kulkami (najczęściej stalowymi lub ołowianymi o średnicy kilku milimetrów). Zasięg broni śrutowej jest niewielki, jednak ze względu na znaczny rozrzut jest ona bardzo skuteczna na małych dystansach.

W wiekach XVIII i XIX w sztucery zaopatrywani byli strzelcy wyborowi – jednak były to egzemplarze kulowe, a nie śrutowe (ponadto często posiadały wtedy gwintowane lufy, które zwiększały ich celność). Miewały także celownik optyczny w postaci muszki i szczerbinki. Sztucery posiadały nierzadko łoże ciągnące się niemal do końca lufy (jak w tym przypadku) jednak nie jest to niezmienną regułą. Bywały i takie modele, których łoże kończyło się nawet już w połowie długości broni.

Opracował: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat