Pruska strzelba kawaleryjska MP/AH/123  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń palna

Jest to gładkolufowa strzelba pruskiej kawalerii wykonana pod koniec wieku XVIII lub w pierwszej połowie XIX wieku. Jej długość całkowita to 110 centymetrów. Drewniana część uległa częściowemu uszkodzeniu. Stanowi ona typowy przykład długiej broni kapiszonowej z tego okresu. Posiada przyrząd celowniczy w postaci muszki i szczerbinki. Jest to najprostszy typ celownika mechanicznego. Celowanie przy jego pomocy polega na ułożeniu w jednej linii zarówno muszki jak i szczerbinki. Strzelby nie były jednak główną bronią większości kawalerii. Cały czas w boju sprawdzały się lance oraz szable wykorzystywane podczas bezpośredniej szarży.

Na przełomie XVIII i XIX wieku kawaleria armii pruskiej,  podzielona była na oddziały lekkie, w skład których wchodzili huzarzy oraz ciężkie jednostki kirasjerów i dragonów. Jest to jednak podział dość płynny i umowny – nie było to rozróżnienie formalne. We wschodniej części kraju powstał w okresie 1806-1807 regiment ułanów w sile ośmiu szwadronów. Służyli w nich również Polacy.

Opracowanie: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat