Hełm żelazny typu szturmak MP/AH/176  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń biała i uzbrojenie pasywne

Szturmak to rodzaj hełmu renesansowego o dość dużej ilości różniących się od siebie typów. Znane są także pod nazwami burgonet, Sturmhaube, casquetto. W tym przypadku mamy do czynienia z modelem hełmu otwartego, lecz szturmaki mogły być także hełmami półotwartymi lub zamkniętymi. Wywodzą się one bezpośrednio z popularnej w średniowieczu łebki. Ich zastosowanie było równie szerokie. Pojawiły się na polach bitew na początku szesnastego stulecia. W XVI i XVII wieku szturmaków używała zarówno piechota jak i jazda, a także oddziały pełniące służbę na statkach. Występowały więc u landsknechtów, pikinierów, arkebuzerów, rajtarów, a nawet dragonów i kirasjerów. Korzystała z nich także husaria. Stopniowo zaczęły wychodzić z użycia w XVII wieku.

Niektóre szturmaki posiadały ruchome osłony policzków mocowane na zawiasach. Miewały też często charakterystyczne daszki chroniące przed ciosami z góry (rozwiązanie stosowane już czasem nawet u schyłku XIV wieku w łebkach). Mogły mieć także chroniące twarz zasłony  lub zakratowany przód dający pełną widoczność i wentylację, a zapewniający pewną osłonę przed uderzeniami zadawanymi bronią białą. Na szczycie dzwonu umieszczony był grzebień, który występował także w morionach.

Opracowanie: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat