Pruska strzelba piechotna, I połowa XIX w. MP/AH/110  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń palna

Jest to broń gładkolufowa. Całkowita długość tej strzelby to 133 centymetry. Posiada ona zamek kapiszonowy, typowy dla tego okresu. Zaopatrzona jest także zachowany element pozwalający przepleść skórzany pas – do zawieszenia broni na ramieniu. Strzelby tego typu wykorzystywane były przez oddziały piechoty pruskiej.

Zamek kapiszonowy został wynaleziony w roku 1820. Było to rozwiązanie, które sprawiło, że trudne warunki atmosferyczne nie miały już tak dużego wpływu na działanie broni. We wcześniejszych rozwiązaniach łatwiej było o zawilgocenie zapasu prochu, co uniemożliwiało oddanie strzału. Zdecydowanemu zmniejszeniu uległo też ryzyko, że broń nie wypali. Użycie kapiszonów zwiększyło szybkostrzelność broni, a także celność wystrzałów. Wynikało to z możliwości lepszego celowania – nie było już, tak jak w zamkach skałkowych, płomienia oraz wybuchu na panewce broni, które utrudniały celowanie w ostatnim momencie przed strzałem. Przy zamkach kapiszonowych strzelec mógł bez trudu celować do ostatniej chwili.

Opracował: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat