Pruska strzelba kawaleryjska MP/AH/116  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń palna

Zaopatrzona w zamek kapiszonowy, broń gładkolufowa używana w pierwszej połowie XIX wieku przez kawalerzystów armii pruskiej. Egzemplarz ten ma zaledwie 97 centymetrów długości – dzięki stosunkowo niewielkim rozmiarom strzelby te były łatwiejsze w obsłudze z siodła. Drewniane łoże uległo uszkodzeniu, widoczne jest pęknięcie.

Pruska kawaleria na początku XIX wieku była szeroko znana ze swych bojowych dokonań. Kawalerzyści posiadali doskonałe wyszkolenie, a ich konie miały dobrą opiekę (na wyższym poziomie niż choćby w ówczesnej armii francuskiej). Wśród pułków kawalerii istniały także oddziały konnych strzelców, które były wysyłane do przeprowadzania szybkiego ostrzału pozycji wroga. Do konkretnych zadań dobierano kawalerzystów najlepszych w danej dziedzinie – strzelcami zostawali rzecz jasna ci, którzy najlepiej radzili sobie z długą bronią palną. Każdy pluton miał zwykle w swoim składzie 12 strzelców. W strzelby były wyposażane  wszystkie cztery typy pruskich jednostek konnych – kirasjerzy, dragoni, huzarzy i ułani.

Opracował: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat