Francuska strzelba kawaleryjska z pierwszej połowy XIX w. MP/AH/119  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń palna

Jest to broń gładkolufowa o długości 97 centymetrów. Posiada ona zamek kapiszonowy, który był wówczas popularnym rozwiązaniem. W tym okresie, we Francji, podejmowano już jednak próby ze znacznie doskonalszym rozwiązaniem. Współcześnie w broni palnej używa się niemal wyłącznie amunicji zespolonej (czasami nazywanej też scaloną). Wynalazcą tego typu amunicji był działający we Francji, a pochodzący ze Szwajcarii rusznikarz Samuel Johannes Pauly. Opracował on koncepcję amunicji zespolonej w roku 1808, a następnie udoskonalił ją w roku 1809 (dzięki wykorzystaniu piorunianu rtęci). Amunicja zespolona została zademonstrowana i opatentowana w roku 1812. Pokaz, który przygotował Samuel Pauly okazał się niezwykle efektowny. W czasie, którego ówczesny żołnierz francuski potrzebował na oddanie jednego strzału, ponowne załadowanie broni i zajęcie pozycji strzeleckiej Pauly oddał aż dwadzieścia dwa celne strzały. Pierwsze egzemplarze amunicji zespolonej posiadały papierową łuskę z umieszczonym wewnątrz czarnym prochem, pastą z piorunianu rtęci.

Opracowanie: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat