Szabla typu Blücher MP/AH/132  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń biała i uzbrojenie pasywne

Typ szabli kawaleryjskiej używanej przez pruską armię od roku 1811. Typowa broń boczna konnicy z okresu wojen napoleońskich.

Jest to lekka i poręczna broń uznawana współcześnie za jeden z lepszych modeli wśród szabli kawaleryjskich XIX wieku. Jej długość całkowita wynosi 96 centymetrów, co przy stosunkowo niewielkiej wadze, ledwie przekraczającej 1000 gramów, zapewniało możliwość zadawania bardzo szybkich cięć. Zamknięta rękojeść dodatkowo zwiększała bezpieczeństwo dłoni podczas walki, co było o tyle istotne, że w tym czasie pancerne rękawice wyszły już z użycia.

Szable w typie Blücher charakteryzują się także bardzo szerokim zbroczem, które zdecydowanie wpływa na ich niewielką wagę. Zaczyna się ono tuż przy rękojeści i ciągnie się przez około osiemdziesiąt procent długości głowni. Dociągnięte jest bardzo blisko zarówno tępej jak i ostrej strony klingi.

Przy szabli brakuje oryginalnej pochwy, które wykonywane były ze stali. Drewniana rękojeść jest lekko uszkodzona (ubytek fragmentu drewna).

Opracowanie: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat