Francuska strzelba z XVIII/XIX w. MP/AH/105  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń palna

Strzelba została uszkodzona w wyniku czego lufa oddzielona została od drewnianej kolby. Jest to strzelba wykorzystywana przez oddziały francuskiej piechoty z przełomu wieków XVIII i XIX. Zaopatrzona jest w zamek skałkowy.

W tym czasie zastąpiono już tradycyjny sposób ładowania broni odprzodowej poprzez używanie przybitki i flejtucha. Zamiast tego stosowano znane od początku XVII wieku patrony. Były one swoistym pierwowzorem późniejszych naboi zespolonych. Miały one postać papierowej tulejki, w którą zawinięty był pocisk wraz z porcją czarnego prochu. Według źródeł pisanych patrony pierwszy raz użyto w roku 1601 w Polsce w armii zreformowanej przez Stefana Batorego. Były tak praktycznym rozwiązaniem, że wkrótce rozpowszechniły się na terenie całej Europy i przetrwały w użyciu aż do II połowy XIX wieku. Podnosiły bowiem znacznie szybkostrzelność broni i ułatwiały ładowanie. Podczas ładowania strzelec odrywał koniec ładunku zębami, wsypywał odrobinę prochu na panewkę, a resztę do lufy. Następnie wsuwał do lufy zmiętą papierową tulejkę i pocisk. Po ubiciu stemplem był gotowy do oddania strzału.

Opracował: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat