Rapier hiszpański z XVI wieku MP/AH/127  

Kategoria: Broń i uzbrojenie / Broń biała i uzbrojenie pasywne

Rapier to popularna od XVI wieku broń sieczno-kolna. Jest to zmodyfikowana forma miecza, która posiada przy rękojeści metalowy element zwany koszem. Zapewnia on dodatkową ochronę dłoni i pozwala na stosunkowo bezpieczną walkę bez noszenia ciężkich płytowych rękawic. Pierwsze modele rapierów posiadały szerokie głownie mieczowe, dopiero z czasem stawały się one coraz dłuższe i cieńsze. Nadal jednak rapier pozostawał bronią stosunkowo ciężką w porównaniu do szpad. Jego wygląd bywa mylący dla osób nieobeznanych z uzbrojeniem i może wydawać się lekki, jednak, nie był on lżejszy od typowych mieczy jednoręcznych, a przez swoją długość niejednokrotnie bywał bronią cięższą. Egzemplarze o wadze 1,5-1,8 kg nie są niczym niespotykanym.

Głownia tego rapiera posiada widoczne przewężenie przy jelcu, które ułatwia walkę z palcem wskazującym przełożonym ponad jelec. Taki rodzaj chwytu był znany już we wczesnym średniowieczu i widoczny jest choćby na przedstawieniach normańskich wojowników na pochodzącej z XI wieku tkaninie z Baeux. Tutaj jednak rapier posiada stalową osłonę w kształcie muszli, która zapewnia ochronę wysuniętego palca jakiej brakowało w broni średniowiecznej.

Z XVI i XVII wieku znanych jest wiele podręczników fechtunku traktujących o walce rapierem. Sztuka ta była kontynuacją średniowiecznych systemów walki mieczem znanych z traktatów powstających już od XIII stulecia.

Opracowanie: Michał Smoliński

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym obiekcie lub poinformować pracowników Muzeum o ważnym fakcie?
Napisz do nas. Wyślij wiadomość na temat tego obiektu.

• Poprzedni eksponat
• Następny eksponat